یکـــــــ گُل را تصـــــور کن !

گُلــی کـه با تمـــام ِ وجــــود می خواهــی اش...

دلت ضـعـف می رود بـرای شَهـدَش کـه کـامَت را شیـریـن کنـد...
عطـــرش کـه مستـت کنـد...

و زیبــــایی اش که صفــابخـش حیـــاتـت باشـد...
بنـد بنـدِ وجـــــودت می خـواهـد بچینـی اش...

ولـی...
از تـرس اینـکه مبــادا پـژمـرده اش کنی!
با حســـــرت از دور فـقـط تمــــاشـــایش می کنی...